Łysienie androgenowe (zwane również łysieniem typu męskiego) to dolegliwość dotykająca zazwyczaj mężczyzn. W niektórych przypadkach może jednak dotyczyć również kobiet.
Bezpośrednią przyczyną utraty włosów jest nadwrażliwość mieszków włosowych na działanie dihydrotestosteronu (DHT) - związku chemicznego będącego pochodną testosteronu. Pod wpływem działania DHT mieszki włosowe ulegają stopniowemu obkurczaniu, a wyrastające z nich włosy z biegiem czasu stają się coraz cieńsze, krótsze i jaśniejsze. Na końcowym etapie łysienia, mieszki włosowe całkowicie obumierają i przestają produkować włosy.
Łysienie androgenowe uznawane jest za dolegliwość genetyczną. Gen łysienia może być przekazywany zarówno w linii ojca, jak i matki. Kobiety, choć geny łysienia ujawniają się u nich stosunkowo rzadko, mogą przekazywać je swojemu potomstwu. Aby oszacować prawdopodobieństwo doświadczenia łysienia androgenicznego, należy zatem przeanalizować skłonności do utraty włosów zarówno wśród rodziny ojca, jak i matki.
Łysienie nie jest dolegliwością niebezpieczną dla zdrowia - nie wymaga ono zatem leczenia. Kuracje przeprowadzane są jedynie w celu poprawienia komfortu osoby doświadczającej wypadania włosów.
Więcej na temat Propecji na łysienie
Permanentne życie w stresie źle wpływa na nasz organizm, w tym także na wygląd naszych włosów. Według specjalistów, im więcej negatywnych sytuacji nas dotyka, tym większe jest prawdopodobieństwo wystąpienia łysienia. Według naukowców stres jest odpowiedzialny za powstawanie dwóch spośród siedmiu typów łysienia. Istnieje bowiem wyraźny związek pomiędzy permanentnym odczuwaniem lęku, obawy i zaniepokojenia, a występowaniem łysienia typu androgenowego i telogenowego.
Skala Norwood Hamilton jest wizualnym przedstawieniem procesu łysienia u mężczyzn. W 4 fazie skali, włosy wciąż pozostają na bokach i z tyłu głowy, ale włosy w obszarach dotkniętych łysieniem będą w dalszym ciągu się przerzedzały.
W 5 fazie skali łysienie na czubku głowy będzie się powiększało i istnieje duże prawdopodobieństwo, że utrata włosów postąpi do momentu aż łysy placek z tyłu głowy połączy się z łysiejącym czołem. Preparat wciąż może zostać użyty w tej fazie łysienia.
Wypadanie włosów może być spowodowane wieloma czynnikami - najlepszym sposobem ustalenia przyczyn leżących u podstaw dolegliwości jest konsultacja w gabinecie lekarskim.
Utrata włosów może być spowodowana zaburzeniami hormonalnymi, zwłaszcza niskim poziomem estrogenów. Jest to częsty problem u kobiet, które właśnie odstawiły hormonalne środki antykoncepcyjne (w czasie ich zażywania poziom tego hormonu wzrasta) bądź urodziły dziecko. W takiej sytuacji należy skontaktować się z ginekologiem lub endokrynologiem, który zaleci odpowiednią kurację. Po pewnym czasie stan włosów powinien wrócić do normy.
Wypadanie włosów może wystąpić także w czasie menopauzy. Po menopauzie poziom androgenów ("męskich" hormonów płciowych) w organizmie może ulec podwyższeniu. Czasem prowadzi to do utraty włosów. Tak jak u wielu mężczyzn, u kobiet mogą pojawić się zakola i łysina na czubku głowy. Niektóre kobiety mają genetyczne skłonności do łysienia androgenowego – wówczas objawy pojawiają się znacznie wcześniej. Leczenie obejmuje zazwyczaj preparaty zawierające estrogeny.
Łysienie może wskazywać na choroby związane z tarczycą lub wątrobą oraz na nowotwory. Obniżona odporność organizmu, która towarzyszy tym dolegliwościom, niekorzystnie wpływa na kondycję włosów. Łysienia nie wolno więc bagatelizować. Organizm może alarmować w ten sposób o poważnej chorobie.
Choć niewiele kobiet zdaje sobie z tego sprawę, długotrwały stres i szybkie tempo życia mogą doprowadzić do gwałtownej utraty włosów. Szkodliwy może okazać się również nałóg nikotynowy i nadmierne ilości spożywanej kawy, która "wypłukuje" z organizmu magnez. Nieodpowiednia dieta czy drastyczne odchudzanie bez konsultacji z dietetykiem, który zaplanuje jadłospis bogaty w wartości odżywcze, również często prowadzą do łysienia.
Wreszcie niebagatelny wpływ na stan włosów mają zabiegi fryzjerskie, którym poddają się kobiety. Farbowanie włosów, suszenie, prostowanie, ciasne związywanie – wszystkie te czynności znacząco osłabiają włosy i mogą doprowadzić do ich wypadania. Odpowiednia pielęgnacja jest niezwykle istotna.
Łysienie plackowate to choroba zapalna uszkadzająca mieszki włosowe. W jej przebiegu dochodzi do miejscowego wypadania włosów. W ciężkich przypadkach łysienie obejmuje skórę całej głowy, a w najcięższych, które dotyczą ok. siedmiu procent osób cierpiących na to schorzenie, można spodziewać się całkowitej utraty owłosienia (także brwi i rzęs). Czasami dochodzi do odrostu włosów, nawet wtedy, gdy pacjent nie stosował żadnego leczenia. Może zdarzyć się, że odrastają włosy siwe, które po pewnym czasie odzyskują dawny kolor.
Do tej pory niestety nie udało się w pełni ustalić przyczyn. Przede wszystkim przyjmuje się, że choroba ta rozwija się na skutek osłabienia systemu odpornościowego organizmu. Uważa się, że chorobę może wywołać długotrwały stres lub pojedynczy, bardzo stresujący incydent, infekcja (wirusowa lub bakteryjna) a także przemiany hormonalne (dojrzewanie, przekwitanie, u pań ciąża). Nie bez znaczenia jest fakt, że choroba jest najprawdopodobniej dziedziczna.
Zaobserwowano również, że łysienie plackowate najczęściej występuje w rodzinach, w których często występują takie schorzenia jak astma, bielactwo, egzemy, katar sienny, tarczyca, cukrzyca czy anemia. Podejrzewa się także, że chorobę może także wywoływać kontakt z pewnymi substancjami chemicznymi (dotyczy to osób, pracujących na przykład przy produkcji chemikaliów). Zaobserwowano także, że objawy choroby nasilają się przede wszystkim zimą.
Obecnie za najskuteczniejszą, ambulatoryjną metodę leczenia łysienia plackowatego uważa się stosowanie alergenów kontaktowych z DCP (difenylocykloproperon) na czele. Alergen podaje się miejscowo na chore miejsca w coraz większych ilościach. Organizm wysyła w podrażnione przez alergen miejsce białe krwinki, które zwalczają stan zapalny i pobudzają cebulki włosów.
Za mniej skuteczne uważane są stosowanie metody PUVA (naświetlanie światłem ultrafioletowym i podawanie doustnie środka fotouczulającego). Odchodzi się od leczenia kortykosterydami i lekami immunosupresyjnymi ze względu na możliwość pojawienia się cukrzycy i osteoporozy.
Ponadto stosuje się leczenie naturalne łysienia plackowatego, w którym stosowane są takie środki jak kremy lub roztwory z aloesem, olejki z wiesiołka, ogórecznika , czarnej porzeczki i siemienia lnianego oraz rybi tran. Stosowane są także masaże skóry głowy, akupunktura, leczenie słońcem (wystawianie chorej skóry na działanie promieni słonecznych), leczenie ciepłem, podawanie witaminy E i cynku w tabletkach.
Lek na łysienie androgenowe jest dostępny do kupienia w klinice internetowej 121doc. Aby złożyć zamówienie, należy wypełnić formularz medyczny, który zostanie przekazany do weryfikacji współpracującemu z nami lekarzowi. Na podstawie informacji zawartych w kwestionariuszu, specjalista oceni, czy lek jest bezpieczny i dostosowany do twoich potrzeb. Jeśli nie stwierdzi żadnych przeciwwskazań wystawi receptę i przekaże ją farmaceucie. Lek zostanie wysłany prosto z licencjonowanej apteki i dostarczony pod wskazany adres w ciągu 24 - 48 godzin. W przypadku jakichkolwiek pytań prosimy o kontakt z Biurem Obsługi Klienta.
Klinika internetowa 121doc została akredytowana przez Generalną Radę Farmaceutyczną w Wielkiej Brytanii. Współpracujemy jedynie z wykwalifikowanymi, zarejestrowanymi w Unii Europejskiej lekarzami. Wszystkie leki znajdujące się w naszej ofercie są oryginalne - wysyłamy je z licencjonowanej apteki znajdującej się w Londynie.
Nasz formularz konsultacji medycznej zawiera pytania ogólne na temat Twojego zdrowia (np. ciśnienie krwi, obecne i przebyte choroby), a także pytania szczegółowe dotyczące zamawianego leku. W formularzu poprosimy również o dane osobiste potrzebne do zrealizowania płatności oraz dostawy.
Wszystkie zadane pytania są niezbędne do przepisania leku.Twoje dane i odpowiedzi nie zostaną udostępnione osobom trzecim. Dostęp do Twoich danych medycznych mają wyłącznie nasi lekarze.